We hebben een prachtige walnotenboom in de tuin staan. Om precies te zijn is het een Juglans Regia. Alle bomen in de tuin hebben we zelf uitgekozen en zelf gepland. Sommigen zijn mooi, anderen zijn minder mooi. Maar onze walnoot is prachtig. Het is een mooie grote boom die een fijne schaduw geeft en de muggen op afstand houdt. Maar er is nog iets met die boom. Onze honden liggen er begraven. Onze Donky, Bo, Kwintie en Yola hebben hun laatste rustplaats onder notenboom. En als ik bij de boom ben, zijn mijn honden altijd even bij me.
Maar goed, de Walnotenboom. Soms geeft ze veel noten en het andere jaar weinig. Waar het precies aan ligt? Ik ben er nog niet achter. Maar het kan dus zomaar zijn dat er in oktober Verse walnoten in mien kroam liggen. Elke dag loop ik dan een rondje om de boom heen om de noten te rapen want anders worden ze opgegeten door onze Labrador Nonya of door de kraaien en eksters. En dat vind ik ook nog zonde.
foto’s volgen nog